| Εντυπωσιακό VIDEO. Ψάρεψε με το καλάμι της βασιλική ζαργάνα 9 κιλών !!! Τελικά η αλιεία δεν είναι μόνον αντρικό σπορ |
 Εντυπωσιακό VIDEO.
Ψάρεψε με το καλάμι της βασιλική ζαργάνα 9 κιλών !!!
Τελικά η αλιεία δεν είναι μόνον αντρικό σπορ
Ένα ακόμα εντυπωσιακό ψάρι, έβγαλε με το καλάμι της η Κατερίνα Ζέρβα, αποδεικνύοντας πως όχι μόνον το ψάρεμα δεν αποτελεί αντρικό sport, αλλά μπορεί το «ασθενές φύλλο», να πρωταγωνιστήσει, σε ένα ακόμη κατεξοχήν αντρικό άθλημα…
Δείτε από την κάμερα του Organic Life την εντυπωσιακή μάχη:
Μια ευχάριστη έκπληξη, επιφύλασσε την Κυριακή, η τύχη στην Κατερίνα, η οποία, όχι μόνον έβγαλε με το καλάμι της, μια βασιλική ζαργάνα, η οποία αποτελεί πραγματικό ψάρι τρόπαιο, λόγω της δυσκολίας σύλληψης της, αλλά εντυπωσιάζει και από το μέγεθος της, αφού έφτασε σε μήκος το 1,6 μέτρα, ζυγίζοντας 8,8 κιλά !!!
Ψάρευε με τεχνητό δόλωμα σιλικόνης, όταν στο ανέβασμα του νήματος περίπου στα μεσόνερα, το τεράστιο ψάρι επιτέθηκε με μανία στο δόλωμα, κάνοντας το καλάμι να λυγίζει επικίνδυνα.
Ακολούθησε το κάρφωμα και η βασιλική ζαργάνα, άρχισε με ταχύτητα να ανεβαίνει προς την επιφάνεια.
Η Κατερίνα, άρχισε να μαζεύει με ταχύτητα το νήμα στο μηχανισμό, ώστε να έχει πάντοτε αντίσταση το ψάρι, αφού εάν η πετονιά κάνει κοιλιά και χαλαρώσει, με ένα απότομο τίναγμα του ψαριού, μπορεί εύκολα αυτό να ξεψαρίσει και να παγώσει το χαμόγελο στα χείλη...
Η βασιλική ζαργάνα σύντομα ήρθε στην επιφάνεια και άρχισε να κολυμπάει γύρω από το σκάφος, αναγκάζοντας την, να αλλάζει πολλές φορές θέση στη βάρκα, ώστε να προφυλάξει το νήμα να μην πάει κάτω από τη βάρκα, μπλεχτεί στην προπέλα και κοπεί, ενώ παράλληλα με μεγάλη δυσκολία, έπαιρνε τα μπόσικα και έφερνε όλο και πιο κοντά στη βάρκα το δυνατό ψάρι.
 Η συμπεριφορά του ψαριού, με τα απότομα τραβήγματα και το κυκλικό του κολύμπι, έδωσε την εντύπωση αρχικά, πως επρόκειτο για κάποιο τονάκι.
Δίπλα στην Κατερίνα, ο Παναγιώτης ( ο υπογράφων το άρθρο ), ο οποίος στην αρχή, έκανα ανάποδα στη μηχανή, διορθώνοντας τη θέση του φουσκωτού, προσπαθώντας να έχω το ψάρι σε ευνοϊκή θέση, ώστε να μην μπλεχτεί στη μηχανή.
Στη συνέχεια, άφησα το τιμόνι, ώστε να βοηθήσω στο ανέβασμα του ψαριού στη βάρκα. Η πλάκα είναι, πως μη γνωρίζοντας το μέγεθος του ψαριού, για αρκετή ώρα κρατούσα στο χέρι, μια αποχούλα, στην οποία και φυσικά ούτε κατά διάνοια δε χώραγε ένα ψάρι μήκους 1,6 μέτρων !!!
Σε κάποια στιγμή το ψάρι βγήκε επιφάνεια και φάνηκε να ξεχωρίζει το ραχιαίο πτερύγιο. Καρχαριάκι φέρνω, μου λέει η Κατερίνα. Εγω δεν είχα δει το πτερύγιο και νόμιζα πως μου κάνει πλάκα, με το γνωστό της χιούμορ, οπότε της απάντησα καταλλήλως πειράζοντας την…
Το ψάρι ήταν τόσο μεγάλο και δυνατό, που όταν βγήκε στον αφρό, δε μπορούσε η Κατερίνα να σηκώσει ψηλά το καλάμι, ώστε να δουλέψει η παραβολή του καλαμιού να το κουράσει πιο γρήγορα, ενω υπήρχε και ο κίνδυνος σε ένα απότομο ξέσπασμα να σπάσει το αγκίστρι ή το νήμα, αφού το στέλεχος του καλαμιού ήταν σχεδόν σε οριζόντια θέση με το ψάρι, με αποτέλεσμα να μη μπορέσει να δουλέψει ως ελατήριο και να εκτονώσει την ένταση.
Προσπάθησα 1 - 2 φορές να το ανασηκώσω λίγο, ώστε να τη βοηθήσω και στη συνέχεια την άφησα να ευχαριστηθεί μόνη της την μάχη, παρόλο που μου είπε να μου δώσει το καλάμι. Εαν το έκανα όμως, θα της στερούσα όλη τη χαρά του ψαρέματος. Είναι πολύ ωραία να δίνεις μια μάχη και ας τη χάσεις στο τέλος. Αυτή είναι και η μαγεια του ψαρέματος και πρέπει να ζήσεις όλη την αδρεναλίνη για να το αγαπήσεις...
Όταν έφτασε η ζαργάνα κοντά στη βάρκα, με ένα απότομο τίναγμα πήγε προς την πλώρη, παρασέρνοντας την Κατερίνα, η οποία έπεσε επάνω μου και παραλίγο να με ρίξει μέσα στη θάλασσα. Σα να μη μου έφτανε η ένταση και η αγωνία για να μη χάσουμε το ψάρι, είχα και το νού μου, ώστε να στρέφω την κάμερα - η οποία είχε τοποθετηθεί ψηλά στην κοσνόλα - δεξιά και αριστερά, ώστε να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα πλάνα.
 Μετά από λίγη ώρα, το μεγάλο ψάρι, ήρθε μεγαλοπρεπώς σαν σταρ του σινεμά, στη δεξιά μπάντα της βάρκας και άρχισε με μανία να χτυπιέται σηκώνοντας αφρό, ώστε να βγάλει το αγκίστρι από το στόμα.
Με το γάντζο στο ένα χέρι, έπιασα τη πετονιά με το άλλο, ώστε να καταφέρω να το οδηγήσω κοντά μου και έσκυψα μπροστά. Από το μεγάλο χαμό που προκαλούσε με τις βίαιες κινήσει του, δε μπορούσα να δω τίποτα.
Από ώρα σε ώρα το ψάρι ήταν σίγουρο πως θα κατάφερνε να απαγκιστρωθεί, αφού πλέον χτυπιότανε βγάζοντας το κεφάλι έξω από την επιφάνεια.
Μην έχοντας λοιπόν την πολυτέλεια του χρόνου και με την αδρεναλίνη να έχει χτυπήσει κόκκινο, ενέργησα σχεδόν ενστικτωδώς...
Υπολόγισα από την κατεύθυνση του νήματος, που περίπου θα είναι το ψάρι και έβαλα στα τυφλά με δύναμη το γάντζο μέσα στον αφρό, ελπίζοντας να το γραπώσει.
Για καλή μας τύχη, η μυτερή αιχμή ακινητοποίησε το ψάρι, το οποίο στη συνέχεια ανέβηκε στη βάρκά.
Ακολούθησαν χαρές και πανηγύρια, με την Κατερίνα να με κοροϊδεύει, αφού για μια ακόμη φορά, στο δικό της καλάμι τσίμπησε το μεγάλο ψάρι και ας το έπαιζα μεγάλο ψαράς και εκπαιδευτής της...
Αλλά έτσι είναι. Οι μούτσοι που ………. γίναν καπεταναίοι λέει ο σοφός λαός μας. Χαχα
Το έπαιζα προσβεβλημένος στην καζούρα της, αλλά μέσα μου - αν και πολύ θα ήθελα να ήμουν εγω στη θέση της - χάρηκα περισσότερο που έφερε το μεγάλο ψάρι η Κατερίνα, από ότι να το έφερνα εγώ ο ίδιος…
Ολα άρχισαν, όταν κατευθυνόμασταν προς τον τόπο που θα ψαρεύαμε λίγα μίλια παρακάτω και σταμάτησα για να δολώσω σε μια ζόγκα μια σουπιά να την έχουμε έτοιμη οταν θα φτάσουμε, ώστε να μην καθυστερούμε. Είδα όμως κίνηση στο βυθόμετρο και λέω της Κατερίνας, δε ρίχνεις μια σιλικόνη (;) Ε. Και... έριξε !!!
Εχοντας πλέον τις μπαταρίες μας φορτωμένες, αφου το ψάρεμα αποτελεί την καλύτερη ψυχοθεραπεία, αναγνωρισμένη μάλιστα και από κλινικές του εξωτερικού, το ίδιο κιόλας βράδυ, το ψάρι τεμαχίστηκε και τέσσερις ροδέλες έπεσαν στο κάρβουνο, θυμίζοντας τι χάνουμε, 5 - 6 μήνες τώρα, που η κυβέρνηση λόγω κορονοϊού έχει απαγορέψει την ερασιτεχνική αλιεία και ας αποτελεί την πιο covid free δραστηριότητα, αφού είσαι μόνος σου μεσόπελαγα, μακριά από τον οποιοδήποτε συγρωτισμό και συνωστισμό...
Το κρέας της βασιλικής ζαργάνας, είναι ανώτερης γεύσης, έχει ροζ αποχρώσεις, θυμίζοντας έντονα σολωμό ( αν και το χρώμα του σολωμούείναι ροζ από τις χρωστικές που ταΐζεται στα ιχθυοτροφεία ). Το ξελέπιασμα της είναι αρκετά δύσκολο, αφού έχει μικροσκοπικά μακρόστενα αιχμηρά λέπια, που παρομοιάζει με ένα σπασμένο φύλο πολυεστέρα.
Οσο για την Κατερίνα ;
Μη νομίζετε πως είναι πρώτη φορά που με ταπεινώνει έτσι και μου βάζει τα γυαλιά. Τον προηγούμενο χρόνο μάλιστα, έβγαλε δυο φορές από μια τεράστια συναγρίδα. Η μια τον Ιανουάριο και η δεύτερη τον Μάιο... Δείτε το video από τη μεγαλη συναγρίδα :
Παναγιώτης Μερεντίτης
Σου αρέσει το organiclife.gr ;
Θα το εκτιμούσαμε εάν μας το έδειχνες με ένα LIKE…
|
