Για μια ακόμη φορά, το Σύνταγμα γέμισε την Κυριακή από κόσμο, ο οποίος ειρηνικά δήλωσε την οργή και την αγανάκτηση του για τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.
 Περίπου 1.000.000 χέρια υψώθηκαν από 500.000 διαδηλωτές οι οποίοι με ανοιχτές παλάμες έστειλαν το δικό τους μήνυμα προς τους βουλευτές, τόσο στους εν ενεργεία, όσο και σε αυτούς που πλέον απολαμβάνουν την παχουλή τους σύνταξη.
Βέβαια δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε τα πάντα, σίγουρα δεν είναι όλοι τους μιζαδόροι, κλέφτες, και καρεκλοκένταυροι απατεώνες. Σίγουρα θα υπάρχουν και καλοί κάπου εκεί έξω… Μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι.
Στο κέντρο της Αθήνας το παρόν έδωσαν πολίτες και από άλλες περιοχές της Ελλάδας, οι οποίοι με τις οικογένειες τους θέλησαν να ζήσουν στιγμές που σίγουρα θα τις γράψει η ιστορία. Το μόνο που φοβάμαι από αυτήν την κατάσταση, είναι μη γίνει κάποια στιγμή η λαοθάλασσα τσουνάμι και σαρώσει τα πάντα στο διάβα της, με καταστρεπτικά αποτελέσματα.
Στην αρχή τασσόμουν κατά του των διαδηλώσεων στο Σύνταγμα, μιας και δεν έχω ακούσει κάποιο λογικό επιχείρημα, κάποια πρόταση για το πώς να βγούμε από την κρίση. Φωνάζουν όλοι να φύγουμε από το ΔΝΤ και να μην… πληρώσουμε. Ωραία ιδέα και βολική. Και μετά, τι ;
Αν και δεν έχω κάποια εφικτή λύση, κάτι να αντιπροτείνω, την επόμενη φορά θα προσπαθήσω και εγώ να είμαι στο Σύνταγμα. Απλά για να διαδηλώσω με τη σειρά μου ότι δε θέλω να πάνε οι κλέφτες πολιτικοί στη φυλακή. Ακόμα και να μην είχαν παραγραφεί τα εγκλήματα τους, ακόμα και αν δεν κρυβόντουσαν πίσω από τη βουλευτική ασυλία, δε θέλω φίλοι μου να τους ταΐζω στα χλιδάτα τους κελιά που θα κατέληγαν εάν οι πλειοψηφία των βουλευτών δεν ήταν όμοιοι τους. Ξέρετε, κόρακας κοράκου μάτι, δε… βγάζει.
Απλά θα κατέβω για να απαιτήσω:
-Να φέρουν πίσω τα κλεμμένα και τις μίζες που συνεχίζουν να παίρνουν.
-Να πληρώνονται και αυτοί το μισθό που προτείνουν να λαμβάνει ο απλός κοσμάκης.
-Να φωνάξω να σταματήσουν να ακολουθούν σαν σκυλάκια κομματικές γραμμές (τα γνωστά μας κομματόσκυλα) και επιτέλους να ενδιαφερθούν για το κοινό καλό ακόμα και εάν χάσουν την πολυπόθητη καρέκλα τους.
Φυσικά φίλοι μου να μη ξεχνάμε ότι και εμείς έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης. Πρέπει και εμείς να αλλάξουμε νοοτροπία, μιας και ο Πάγκαλος στη φράση του… μαζί τα φάγαμε, κρύβει κάποια αλήθεια. Μπορεί αυτοί να έφαγαν τον αγλέουρα και εμείς ένα ξεροκόμματο, αλλά όπως και να το κάνουμε, φταίμε και εμείς.
-Φταίμε γιατι… Μόνο μας μέλημα ήταν να τρυπώσουμε στο δημόσιο, να μη δουλεύουμε και να το… ξεζουμίζουμε. Εάν κάποιος ήταν ευσυνείδητος, αμέσως κοιτάγαμε-κοιτάμε να τον φάμε γιατι χάλαγε και χαλάει την πιάτσα.
-Φταίμε γιατι πρώτα μάθαμε να συνδικαλιζόμαστε και μετά να δουλεύουμε.
-Φταίμε και εμείς γιατι στις αγορές μας δεν απαιτούσαμε-απαιτούμε απόδειξη για να γλυτώσουμε μερικά ευρώ έκπτωση.
-Φταίμε γιατί ειδικά γιατροί, δικηγόροι, ελεύθεροι επαγγελματίες κοιτάγαμε-κοιτάμε να κλέβουμε το κράτος μην εκδίδοντας τα απαραίτητα τιμολόγια ή αποδείξεις.
-Φταίμε γιατι ανοίγαμε off shore εταιρείες και τα σκάφη μας ήταν και είναι όλα… επαγγελματικά.
-Φταίμε γιατι όποτε είχαμε εμπορική συναλλαγή με κρατικές υπηρεσίες, υπερτιμολογούσαμε τις εργασίες μας. Θα μου πείτε τώρα, το κάναμε αναγκαστικά μιας και έπρεπε να βγει η… προμήθεια.
-Φταίμε γιατι μόλις σήμερα πληροφορήθηκα πως τα εργοστάσια μας στρατιωτικού ιματισμού είναι ανενεργά και οι εργαζόμενοι σε αυτά βαράμε μύγες, γατι εμείς αγοράζουμε αρβύλες και στολές από την… Τουρκία.
-Φταίμε γιατι….
Φταίμε και εμείς για πολλά. Πρέπει όμως να αλλάξουμε. Ολοι μας. Όχι μόνον οι άλλοι…
Προσωπικά το μόνο που θέλω, είναι να βγει ο πρωθυπουργός και να μου πει επιτέλους για πρώτη του φορά την αλήθεια. Να μου εξηγήσει πως έχει η πραγματική κατάσταση, τί επιλογές έχω και στο τέλος να με αφήσει να αποφασίσω για την τύχη μου. Καμιά φορά τον καρκινοπαθή που τον κρατάς στη ζωή διασωληνωμένο να σφαδάζει από τους πόνους, χωρίς να υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης, ίσως πρέπει να του τραβάς τη πρίζα και να τον λυτρώνεις από τη δυστυχία του μια ώρα αρχήτερα. Εάν τώρα υπάρχει ελπίδα, εδώ είμαστε όλοι μας να βάλουμε και άλλη πλάτη, να θυσιάσουμε ακόμα περισσότερα. Την αλήθεια ζητάμε μόνο…
Παναγιώτης Μερεντίτης
Επιστροφή στην ενότητα ενδιαφέροντα
|
