| Η προληπτική διπλή μαστεκτομή δε χαρίζει επιπλέον χρόνια ζωής |
 Μια νέα μεγάλη αμερικανική έρευνα έρχεται να δείξει ότι όσες γυναίκες πάσχουν από καρκίνο και προβαίνουν σε διπλή μαστεκτομή προληπτικά, ακόμα και αν υπάρχει όγκος μόνο στο ένα στήθος, δεν ζουν περισσότερα χρόνια, τουλάχιστον στη μεγάλη πλειονότητα.
Παρά την αύξηση των γυναικών οι οποίες επιλέγουν να αφαιρέσουν και τους δύο μαστούς, ελπίζοντας ότι έτσι θα αποφύγουν τις υποτροπές του καρκίνου, η ανάλυση σχεδόν 190.000 ασθενών έδειξε πως οι πιθανότητες επιβιώσεως είναι οι ίδιες με αυτές της ογκεκτομής, κατά την οποία αφαιρείται ο καρκινικός όγκος, αλλά διαφυλάσσεται ο μαστός.
Εξαίρεση σε αυτό αποτελούν οι γυναίκες-φορείς των γενετικών μεταλλαγών που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού και των υποτροπών του.
Οι μεταλλαγές αυτές (οι γνωστές ως BRCA1 και BRCA2) είναι σπάνιες: μόλις το 5% των κρουσμάτων καρκίνου του μαστού οφείλονται στα κληρονομούμενα αυτά γονίδια, παρότι ο κόσμος επιμένει να θεωρεί τον καρκίνο του μαστού κληρονομική νόσο.
Οι γυναίκες που φέρουν τα γονίδια αυτά ωφελούνται από την διπλή μαστεκτομή, λένε οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και το Ινστιτούτο Πρόληψης του Καρκίνου (CPI) της Καλιφόρνια, που πραγματοποίησαν τη νέα μελέτη.
Όπως γράφουν στην «Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας» (JAMA), ανέλυσαν στοιχεία από το Μητρώο Καρκίνου της Καλιφόρνια, που αφορούν τα έτη 1998 έως 2011. Στο διάστημα αυτό, 189.734 γυναίκες διαγνώστηκαν με αρχόμενο καρκίνου του μαστού.
Ο αριθμός όσων υποβλήθηκαν σε διπλή μαστεκτομή από 2% που ήταν το 1998 έφτασε το 12,3% το 2011. Η αύξηση στις διπλές μαστεκτομές ήταν μεγαλύτερη στις νεώτερες ασθενείς (ηλικίες κάτω των 40 ετών) στις οποίες σχεδόν μία στις τρεις επέλεξαντο 2011 να κάνουν διπλή μαστεκτομή.
Η αύξηση ήταν επίσης μεγαλύτερη στις πιο εύπορες, που είχαν ασφαλιστική κάλυψη ή την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν οι ίδιες το αυξημένο κόστος.
Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη επιβίωση των γυναικών που αφαίρεσαν και τους δύο μαστούς δεν ήταν καλύτερη απ’ ό,τι εκείνη όσων επέλεξαν να τους διατηρήσουν και τους δύο, αφαιρώντας μόνο τον όγκο και κάνοντας στη συνέχεια ακτινοθεραπεία.
Η επιβίωση με τους αρχικούς καρκίνους του μαστού υπερβαίνει το 93%.
«Η μαστεκτομή είναι ένα μεγάλο χειρουργείο με σημαντική περίοδο ανάρρωσης και αποκατάσταση, ενώ η ογκεκτομή είναι μία πολύ λιγότερο επεμβατική θεραπεία με μικρότερη περίοδο αναρρώσεως», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Άλισον Κάριαν, επίκουρη καθηγήτρια Ογκολογίας και αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος Γενετικής του Κλινικού Καρκίνου στο Στάνφορντ.
«Με βάση τα ευρήματά μας μπορούμε να πούμε ότι η μέση ασθενής που υποβάλλεται σε διπλή μαστεκτομή δεν θα έχει καλύτερη επιβίωση απ’ ό,τι η μέση ασθενής που κάνει ογκεκτομή και ακτινοθεραπεία».
|
