| Δυσφαγία: Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται |
 Η σίτιση και η πόση είναι άμεσα συνδεδεμένες με την κοινωνικότητα του ατόμου και συχνά συνδέονται με μία βαθιά πολιτιστική και συμβολική ένωση.
Κάθε σημαντικό γεγονός στη ζωή ενός ατόμου, όπως οι διακοπές, οι εορτές και γενικότερα όλες οι κοινωνικές συγκεντρώσεις, περιστρέφονται γύρω από το φαγητό.
Η δυνατότητα να φάει κάποιος φαγητό και να πιει κάποιο υγρό με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, είναι μία ιδιαίτερα σύνθετη διαδικασία, η οποία θεωρείται δεδομένη μέχρι κάποιο πρόβλημα να κάνει την εμφάνιση του. Σήμερα, έχει υπολογιστεί ότι 1 στους 17 ανθρώπους εμφανίζει κάποια δυσκολία στην κατάποση. Ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις δυσκολίες κατάποσης είναι «δυσφαγία».
 Η δυσφαγία δεν είναι από μόνη της μία ασθένεια, αλλά συχνά συνοδεύει άλλες παθήσεις, όπως αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, καρκίνο εγκεφάλου ή λάρυγγα, νευροεκφυλιστικές παθήσεις, άνοια, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις.
Το πρόβλημα είναι ότι η δυσφαγία συχνά ενοχοποιείται για το θάνατο σε πολλές από αυτές τις καταστάσεις που αναφέρθηκαν, καθώς μπορεί να οδηγήσει στην εισρόφηση τροφών και υγρών, τον πνιγμό, τον υποσιτισμό και την αφυδάτωση.
Όπως αναφέρει το groupiaso.gr, η πνευμονία από εισρόφηση, η οποία προκαλείται λόγω δυσφαγίας, είναι η 5η αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και η 4η αιτία θανάτου στους ηλικιωμένους. Οι δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης που συνδέονται με τη δυσφαγία είναι μεγάλες, αφού μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η θεραπεία της πνευμονίας από εισρόφηση ξεπερνά τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, ενώ το κόστος που είναι συνδεδεμένο με τους σωλήνες σίτισης είναι 370 εκατομμύρια.
 Τα κλινικά σημεία και τα κλινικά συμπτώματα της δυσφαγίας είναι τα εξής:
• Ανάγκη υποβοήθησης της προώθησης της τροφής με νερό. • Αίσθημα κολλημένης τροφής στο λαιμό μια φορά την εβδομάδα ή συχνότερα.
• Αίσθηση ότι η τροφή παίρνει λανθασμένη κατεύθυνση.
• Πυρετός ή δέκατα μετά από κάθε γεύμα.
• Υγρή ή βραχνή ποιότητα φωνής μετά τη σίτιση ή την κατάποση υγρών.
• Συχνό καθάρισμα του λαιμού μετά τη σίτιση ή την κατάποση υγρών.
• Βήχας ή πνίξιμο κατά τη διάρκεια του γεύματος.
• Βήχας ή πνίξιμο με τα σάλια.
• Αυξημένη προσπάθεια ή πολύ ώρα για την ολοκλήρωση ενός γεύματος.
• Ταχύπνοια κατά τη σίτιση ή μετά την ολοκλήρωση της σίτισης.
• Αλλαγή των συστάσεων της τροφής και των υγρών προκειμένου να διευκολυνθεί η σίτιση.
• Συχνές αναπνευστικές λοιμώξεις, χρόνια βρογχίτιδα και πνευμονία.
• Αδικαιολόγητη απώλεια βάρους.
• Πρώιμη διαφυγή της τροφής ή των υγρών προς το λαιμό.
• Υπολείμματα τροφής στο στόμα.
Το τεράστιο κόστος, ο θάνατος, η κοινωνική / πολιτισμική απομόνωση καθώς και η κατάθλιψη, είναι όλα αποτέλεσμα της δυσφαγίας.  Η δυσφαγία σήμερα μπορεί εύκολα να διαγνωστεί και να θεραπευτεί αποτελεσματικά.
Σε περίπτωση που υποπτευθεί κάποιος ή κάποιο συγγενικό του πρόσωπο, ότι παρουσιάζει συμπτώματα δυσφαγίας θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον προσωπικό του γιατρό το συντομότερο. Η διάγνωση της δυσφαγίας πραγματοποιείται μέσα από μία κλινική-απεικονιστική διαδικασία, που ονομάζεται βιντεοακτινοσκόπηση κατάποσης.
Πρόκειται για μία λεπτομερή εξέταση ολόκληρου του μηχανισμού μάσησης-κατάποσης από το στόμα έως και το στομάχι, κατά την οποία χορηγούνται στον ασθενή συγκεκριμένες ποσότητες υγρών και τροφών διαφόρων πυκνοτήτων, θερμοκρασιών και υφών ανακατεμένων με ακτινοσκιερό υλικό.
Μία άλλη διαγνωστική διαδικασία που χρησιμοποιείται ευρέως στον τομέα της δυσφαγίας είναι η βιντεο-ενδοσκόπηση κατάποσης. Ένας μαλακός ενδοσκοπικός σωλήνας με προσαρμοσμένη κάμερα στην κεφαλή, εισέρχεται από την μύτη του ασθενούς και καταγράφει τη διαδικασία κατάποσης και τη λειτουργία-σύγκλειση του λάρυγγα και του φάρυγγα, την ώρα που ο ασθενής πίνει και σιτίζεται.
|
