Τι κάνει τα δακτυλικά μας αποτυπώματα μοναδικά; |
![]() Καθημερινά αγγίζουμε εκατοντάδες πράγματα αφήνοντας, πέρα από κάποιες ενοχλητικές δαχτυλιές, τα πολύτιμα δακτυλικά μας αποτυπώματα.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως όταν αγγίξεις κάτι σε ένα χώρο, αυτομάτως όλοι μπορούν να μάθουν ότι βρέθηκες εκεί; Ε, λοιπόν, δεν είσαι ο μόνος.
Ευτυχώς κάποιες φορές ακόμα και οι εγκληματίες υποτιμούν την αξία των δακτυλικών αποτυπωμάτων.
Μια αξία που προκύπτει από το γεγονός ότι κανείς στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον δεν θα έχει τα ίδια δακτυλικά αποτυπώματα με εσένα!
Αν παρατηρήσεις προσεκτικά την επιφάνεια των δακτύλων σου, θα δεις ότι το καθένα έχει ένα διαφορετικό ανάγλυφο σχήμα το οποίο αποτυπώνεται στα αντικείμενα που χειρίζεσαι.
Έτσι, κάθε ένα από τα δακτυλικά μας αποτυπώματα έχει ένα διαφορετικό μοτίβο: βρόγχους, θηλιές ,σπείρες, καμπυλωτές γραμμές καθώς και αναρίθμητους συνδυασμούς τους.
Όποιο, όμως, κι αν είναι το μοτίβο στα δακτυλικά σου αποτυπώματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι μοναδικά!
Η πορεία δημιουργίας τους
Για να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό, ας δούμε πώς σχηματίζονται τα δακτυλικά αποτυπώματα. Ο σχηματισμός τους, ξεκινά πριν καν γεννηθούμε. Κάθε έμβρυο αναπτύσσει στην παλαμιαία επιφάνεια του χεριού του, εκεί όπου ξεκινούν να σχηματίζονται τα δάκτυλα, μαλακά στρογγυλά μορφώματα που μοιάζουν με φουσκωτά μαξιλαράκια.
Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της διόγκωσης του μεσεγχυματικού ιστού, ο οποίος αποτελεί πρόδρομο των αιμοφόρων αγγείων και των συνδετικών ιστών.
Περίπου την δέκατη εβδομάδα της κύησης, τα μαξιλαράκια σταματούν να αυξάνονται, αλλά το χέρι συνεχίζει να διαμορφώνεται.
Το σχήμα, το μέγεθος, το σημείο όπου εμφανίζονται τα φουσκωτά αυτά μαξιλαράκια καθώς και το πώς αναπτύσσονται, καθορίζουν το μοτίβο του δακτυλικού αποτυπώματος.
Το DNA φαίνεται να παίζει κάποιο ρόλο στο μοτίβο του δακτυλικού αποτυπώματος, όχι όμως καθοριστικό.
Μέλη της ίδιας οικογένειας ή ακόμη και πανομοιότυπα δίδυμα μπορεί να έχουν παρόμοια αποτυπώματα αλλά σε καμία περίπτωση τα ίδια.
Η διαδικασία που οδηγεί στη μοναδικότητα
Πάνω από τα παλαμιαία αυτά μαξιλαράκια υπάρχει το εμβρυονικό δέρμα το οποίο αποτελείται από τρεις στιβάδες, που από μέσα προς τα έξω είναι: η δερμίδα, η βασική στιβάδα και η επιδερμίδα. Κάθε στιβάδα αποτελείται από κύτταρα τα οποία αναπτύσσονται ανομοιογενώς και σε διάφορες κατευθύνσεις.
Καθώς, λοιπόν, σχηματίζεται η εσωτερική στιβάδα, η μέση στιβάδα πιέζεται και ζαρώνει, κάτι που μεταφέρεται στην εξωτερική στιβάδα η οποία σχηματίζει κυματοειδείς κορυφογραμμές.
Οι γραμμές αυτές αρχίζουν να αυξάνονται παράλληλα, ξεκινώντας από τα σημεία με την περισσότερη πίεση στο αναπτυσσόμενο δάκτυλο, δηλαδή κοντά στο νύχι, κοντά στην άπω άρθρωση του δακτύλου και πάνω στα αρχικά μαξιλαράκια.
Καθώς οι γραμμές αυτές μεγαλώνουν, κάποια στιγμή συμπίπτουν μεταξύ τους σχηματίζοντας είτε ένα φραγμό, είτε μια διακλάδωση.
Όπως αναφέρει το beconscious.gr, το πού θα συναντηθούν οι γραμμές και το τι από τα δύο θα σχηματίσουν εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ανάπτυξη των αγγείων και των νεύρων κάτω από το δέρμα, αλλαγές στην πίεση του υγρού μέσα στη μήτρα, ακόμα και η κατεύθυνση στην οποία είναι προσανατολισμένα τα δάκτυλα λόγω της βαρύτητας.
Επειδή, λοιπόν, υπάρχουν χαοτικές και απρόβλεπτες αλλαγές σε καθέναν από αυτούς τους παράγοντες, τα ανάγλυφα μοτίβα που σχηματίζονται σε κάθε άνθρωπο αποτελούν ένα τυχαίο γεγονός.
Με πρόχειρους υπολογισμούς...
Ο μέσος άνθρωπος αναπτύσσει περίπου 50 φραγμούς ή διακλαδώσεις σε κάθε δακτυλικό αποτύπωμα. Ακόμα κι αν υπεραπλουστεύσουμε τα πράγματα αγνοώντας τις διαφορετικές θέσεις που μπορούν να πάρουν αυτά τα σημεία, υπάρχουν 250 διαφορετικοί συνδυασμοί δηλαδή περίπου 1.126.000.000.000.000.
Φαντάσου, λοιπόν, ότι τα διαφορετικά αποτυπώματα στον πλανήτη είναι 80.000.000.000 και ο παραπάνω αριθμός προκύπτει από υπεραπλούστευση.
Είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι τα δακτυλικά σου αποτυπώματα είναι μοναδικά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ίσως, λοιπόν, το κλισέ ότι «κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός» να μην απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Σου αρέσει το organiclife.gr ;
Θα το εκτιμούσαμε εάν μας το έδειχνες με ένα LIKE…
|