| Γιατί γουστάρουμε τόσο πολύ την Αννα Κορακάκη ; |
| Πέμπτη, 11 Αύγουστος 2016 17:25 |
 Γιατί θαυμάζουμε τόσο πολύ την Αννα Κορακάκη ;
Δυο Ολυμπιακά μετάλλια στους αγώνες του Rio, σε ένα άθλημα που αρκετοί δε γνώριζαν καν την ύπαρξη του, ενώ σχεδόν όλοι μας δε γνωρίζαμε καν το όνομα Κορακάκη, έως πριν από λίγους μήνες.
Και ενώ Ολυμπιακά μετάλλια έχουν πάρει αρκετοί Ελληνες αθλητές, με την Αννα έχει γίνει κάτι το εκπληκτικό. Πραγματικά αυτό το κορίτσι έχει μπει στην καρδιά μας.
Γιατί όμως γουστάρουμε τόσο πολύ την Αννα Κορακάκη ;
Μα γιατι πολύ απλά, πάλεψε μόνη της, προσθέτοντας ένα ακόμα ειδικό βάρος στα Ολυμπιακά μετάλλια της.
Οι αυτοδημιούργητοι άνθρωποι που μέσα από δυσκολίες και χωρίς βοήθεια, κατορθώνουν να επιτυγχάνουν τα όνειρα τους και να διακρίνονται στον τομέα τους, τότε αξίζουν περισσότερο το θαυμασμό μας
Εχουμε ανάγκη σε μια χώρα κατεστραμμένη, να δημιουργούμε πρότυπα, τα οποία μας αποδεικνύουν πως δεν υπάρχουν σωτήρες. Μόνο με τη δική μας σκληρή δουλειά, παρά τις όποιες δυσκολίες, θα έρθει η επιτυχία.
Να θυμίσουμε για τις δυσκολίες της Κορακάκη…
Πρόκειται για ένα 20χρονο κορίτσι που πραγματικά πάλευε μόνη της, παρέα με τον πατέρα και προπονητή της, με την πολιτεία να είναι πανταχού απούσα.
 Η προπόνηση της γινότανε σε μια παράγκα σε νταμάρι στη Δράμα, το οποίο ο Δήμαρχος, την επόμενη ημέρα της επιτυχίας, έσπευσε να γκρεμίσει.
Σύμφωνα με δήλωση της, όταν προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς, η Σκοπευτική Ομοσπονδία Ελλάδας, ούτε καν τη συνεχάρη.
Στον πρώτο της αγώνα στο εξωτερικό, δεν επέτρεψαν καν στον πατέρα και προπονητή της, να συνοδέψει την αθλήτρια του με δικά του έξοδα !!!
Στο περσινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Μόσχας, έχοντας πετύχει παγκόσμιο ρεκόρ, οι κύριοι της ομοσπονδίας, όπως λέει η ίδια, όχι μόνο δεν έσπευσαν να τη συγχαρούν, αλλά αντιθέτως, έκαναν πως δεν τη βλέπουν.
Η πολιτεία δεν της είχε χορηγήσει ούτε καν φόρμες με το εθνόσημο, με εξαίρεση μια φορά στους Μεσογειακούς αγώνες.
Όσο για τα ΜΜΕ ; Πανταχού απούσα, παρά της επιτυχίες και τα μετάλλια σε διεθνείς αγώνες. Σύμφωνα με τη μητέρα της, μάταια περίμενε η αθλήτρια, μετά από κάθε επιτυχία, να δει στις ειδήσεις μια αναφορά για κάποια νίκη της.
Για αυτό λοιπόν θαυμάζουμε περισσότερο την Κορακάκη. Γιατί τα κατάφερε μόνη της, ξεχασμένη από όλους. Εάν ο δρόμος προς την επιτυχία ήταν εύκολος, ίσως να μην τη γουστάραμε τόσο πολύ.
Άλλωστε ότι δε σε σκοτώνει, σε κάθε πιο δυνατό. Εάν το σκοπευτήριο, δεν ήταν μια παράγκα σε ένα νταμάρι στο βουνό, ίσως η Αννα να μην ήταν τόσο δυνατή !!!
.................................................................
Τί μας χάλασε...
Παρά τα εμπόδια της πολιτείας, παρά την απαξίωση της ομοσπονδίας, η Κορακάκη αγωνίστηκε για τα Εθνικά χρώματα και την Ελλάδα. Οταν σε ρωτάνε που αφιερώνεις τα μετάλλια σου, μη λες στην οικογένεια σου και μόνον.
Πες οτι αφιερώνεις μια γωνίτσα τους και στους απλούς Ελληνες, που δοκιμάζονται και σε αγάπησαν τόσο, τώρα που σε γνώρισαν. Για την Ελλάδα βρε... γαμώτο !!!
Παναγιώτης Μερεντίτης
|
