| Στη Μήλο με φουσκωτό. Αδάμαντας, Αρκούδα, Κλήμα, Συκιά, Κλέφτικο / ΜΕΡΟΣ Α |
 ΜΕΡΟΣ Α / ΜΕΡΟΣ Β
Εάν επισκεφτείς τη Μήλο χωρίς σκάφος, τότε σίγουρα θα έχεις χάσει τους top προορισμούς του νησιού, που δεν είναι άλλοι, από το διάσημο Κλέφτικο και την καταπληκτική σπηλιά Συκιά, οι οποίοι είναι προσβάσιμοι μόνο δια θαλάσσης.
Εδω λοιπόν, έρχονται τα πολυάριθμα τουριστικά σκάφη, τα οποία αναλαμβάνουν να σε ταξιδέψουν στους κρυμμένους παραδείσους, στην περίπτωση που δε διαθέτεις κάποιο πλεούμενο.
Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε εν πλω τη Μήλο. Μετά τη Μύκονο, ίσως το ακριβότερο νησί που έχω επισκεφτεί, αλλά που κανένα σημείο δε μοιάζει με το άλλο, με το μάτι πραγματικά να μαγεύεται, από την εναλλαγή του τοπίου...
 Σημ.: Η αλήθεια, είναι πως το κείμενο, είχε συγγραφεί στην πλειοψηφία του, πριν από τρία - τέσσερα χρόνια, αλλά λόγω φόρτου εργασίας, δεν προλάβαινε να ολοκληρωθεί... Από τότε, μεσολάβησε μια ακόμη επίσκεψη στο νησί, οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία να συλλέξω περισσότερο φωτογραφικό υλικό και να γίνει ένα πάντρεμα φωτογραφιών και εμπειριών...
Στη δεύτερη μάλιστα επίσκεψη, είχαμε μαζί μας και τη Yuito. Τον τετράποδο φίλο μας, η οποία αποδείχτηκε πραγματικό καραβόσκυλο...
  Κλέφτικο. Στα λευκά λιμέρια των πειρατών.. / κλικ στις φωτο για μεγέθυνση
Στη Μήλο με φουσκωτό.
Και το ταξίδι ξεκινάει...
Εν πλω… / Από την πρώτη επίσκεψη...
Όπως κάθε Αύγουστο τα τελευταία χρόνια, έτσι και τώρα, τα μελτέμια είχαν δείξει από νωρίς τις άγριες διαθέσεις τους.
Κανονικά θα έπρεπε εδώ και λίγες ημέρες να είχαμε ξεκινήσει το ταξίδι μας, αλλά οι άνεμοι έντασης 6 και 7 bf, μας ανάγκασαν να μεταθέσουμε τον απόπλου. Αλλωστε, οι ιστιοπλοϊκοί μετεωρολογικοί χάρτες, έδειχναν πως σε λίγες ημέρες, ο καιρός θα έπεφτε στα 4 bf, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα στο ταξιδιωτικό μας.
Το φουσκωτό φουλαρισμενο με καύσιμα και νερό και φορτωμένο προμήθειες, σύντομα έπεφτε στο νερό. Να όμως που υπολόγιζα χωρίς το ξενοδόχο...
Λες και ο Ποσειδώνας είχε προηγούμενα μαζί μου, βάλθηκε να μου σκαρώσει μια πλάκα. Έτσι να ευθυμήσουμε λιγάκι και να αποκτήσει και ενδιαφέρον το ταξίδι βρε αδελφέ...
Βλέπετε, οι προγνώσεις έπεσαν και πάλι έξω, μιας και σίγουρα, όπως μαρτυρά και η παρακάτω εικόνα, δεν το λες και 4 bf...
 Δεν το λες και 4 bf... - κλικ στις φωτο για μεγέθυνση -
Τα φουσκωτά φημίζονται για την πλεύση τους και την ασφάλεια που παρέχουν σε άσχημο καιρό. Έτσι λοιπόν από τη στιγμή που δεν υπήρχε κίνδυνος, εάν εξαιρέσουμε φυσικά το ανθρώπινο λάθος σε έναν λανθασμένο χειρισμό ή - χτύπα ξήλο - κάποια μηχανική βλάβη, δεν υπήρχε λόγος να αναβληθεί το ταξίδι.
Άλλωστε, ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Όχι ότι είμαι καλός, αλλά μάλλον κάποια βίδα θα έχει λασκάρει και δε λέω όχι εύκολα σε προκλήσεις αυτού του είδους. Σε συνάρτηση με το γεγονός, πως σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός, τότε λίγη αδρεναλίνη παραπάνω, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...
Για να πούμε όμως και την αλήθεια, δυστυχώς, δυνατότητα διακοπών, υπάρχει μόνον τον Αύγουστο, που τα μελτέμια οργιάζουν. Ετσι λοιπόν ή θα καθόμαστε να αγναντεύουμε τη θάλασσα από τη στεριά ή θα επιλέξουμε να ταξιδέψουμε. Εμείς, επιλέγουμε το δεύτερο, αν και προτιμάμε τις μπουνάτσες...
Ο καιρός ήταν στα πρύμα, με αποτέλεσμα το ταξίδι να πραγματοποιείται σε σχετικά χαμηλές ταχύτητες και με τις αισθήσεις σε επιφυλακή. Το ταξίδεμα με τον καιρό πίσω, θεωρώ πως αποτελεί την πιο επικίνδυνη συνθήκη, με τον κίνδυνο καρφώματος της πλώρης στο κύμα να καραδοκεί ανα πάσα στιγμή.
Μια απλή απροσεξία, μια λάθος εκτίμηση, αρκεί ώστε να συμβεί ακόμα και σοβαρό ατύχημα σε χοντρό καιρό. Μάλιστα δεν είναι και λίγα τα ατυχήματα που έχουν συμβεί, ακόμα και με 10τρα σκάφη...
Σε αυτές τις συνθήκες, πρέπει το τριμ της μηχανής, να είναι προς το ανώτερο σημείο, ώστε να κρατιέται ψηλά η πλώρη και να ελαττωθεί ο κίνδυνος καρφώματος του σκάφους, όπως αυτό θα κατεβαίνει το κύμα. Εαν το κύμα καθόδου είναι μεγάλο, καλό είναι να το κλέβουμε ελαφρώς, προσπαθώντας να σερφάρουμε σε αυτό και όχι κατεβαίνοντας το κάθετα...
Λίγο παίξιμο με το τιμόνι και τη μανέτα λοιπόν και άσε το κύμα να αφρίζει από το κακό του που δεν κατάφερε να σου χαλάσει τα σχέδια…
Τα 250 άλογα της μηχανής, έσπρωχναν στη μάχη αξιοπρεπώς το επτάμετρο φουσκωτό, που κατακτούσε τη μια λευκή κορυφή μετά την άλλη.
Και ενώ η πλώρη σημάδευε την Κιμωλο, που θα αποτελούσε τον πρώτο σταθμό προορισμού, μιας και με περίμενε παρέα με δύο φουσκωτά ακόμα, εντούτοις από τη μια ο καιρός, από την άλλη μια ελαφρά αργοπορία στο ξεκίνημα, έκανε τα χρονικά όρια να στενεύουν αρκετά…
Με έπαιρνε οριακά, να φτάσω με φως στην Κύθνο ή με λίγη βραδινή πλεύση, να πιάσω Σέριφο για διανυκτέρευση. Το στενό Σερίφου όμως, δεν το λες και το πιο φιλικό όσον αφορά τους καιρούς που βγάζει, αν και επειδή νύχτωνε, υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να έχει καλμάρει αρκετά η θάλασσα.
Αποφάσισα όμως να επικρατήσει η λογική και σύνεση και να μην το ρισκάρω. Αλλωστε βράδυ, ακόμα και μπουνάτσα να έχει, είναι εύκολο να χτυπήσεις κάποιο αντικείμενο που επιπλέει στη θάλασσα, από έναν κορμό δέντρου, έως ακόμα και κοντέινερ ( έχει συμβεί και αυτό... ).
Αλλαγή πορείας λοιπόν ανατολικά και ρότα για Κύθνο, η οποία αποτελεί και αγαπημένο προορισμό.
 Στάση για μπάνιο στην Κολώνα Κύθνου - κλικ στις φωτο για μεγέθυνση -
Η Μήλος
Η Μήλος αποτελεί ένα ηφαιστειακό νησί, εξού και το εντυπωσιακό τοπίο. Απέχει από το Λαύριο 60 νμ, γεγονός που μεταφράζεται σε 2 με 3 ώρες πλεύσης με καλό καιρό, ανάλογα την ταχύτητα του σκάφος.
Πήρε το όνομά της από τη λέξη βήλος που εξελίχθηκε σε Μήλος και σήμαινε πρόβατο. Κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους και έχει πλούσια μεταλλευτικά πετρώματα, όπως ο μπετονίτης, ο περλίτης, οψιδιανό κλπ…
 Το ποιο γνωστό εύρημα αρχαιολογικής αξίας, αποτελεί η Αφροδίτη της Μήλου, η οποία ανακαλύφθηκε το 1820. Τώρα βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου, ενώ πιστό αντίγραφο υπάρχει και στο μουσείο της Μήλου.
Σμιλεύτηκε το 150 με 50 πχ από τον Αγήσανδρο. Το βρήκε ένας αγρότης με το όνομα Κεντρωτας Γεώργιος ή Θεόδωρος, ο οποίος του πούλησε σε Γάλλους αρχαιολόγους προς 400 γρόσια !!!
Η Μήλος αποτελεί το 5ο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων, με μήκος ακτών 125 χιλιόμετρα. Σχηματίζει ένα φυσικό προστατευμένο λιμάνι τον Αδάμαντα, ενώ πρωτεύουσα είναι η Πλακα.
Εν πλω...
Ειχε πλέον σκοτεινιάσει για τα καλά, όταν από μακριά φάνηκαν τα φώτα του Μεριχα, το οποίο αποτελεί το λιμάνι της Κύθνου. Ο καιρός ήταν στο πλάι, βούτυρο στην καρίνα του φουσκωτου, με τα μπαλόνια να οριοθετούν την πλεύση. Αν και το κύμα παρέμενε αρκετό, εντούτοις είχε πέσει αισθητά προσεγγίζοντας το νησί και σύντομα έδενα στο ντόκο.
Την επόμενη ημέρα ο καιρός φαινότανε σα να έχει μαλακώσει λίγο. Το μεσημέρι όμως θα έπεφτε περισσότερο, έγραφαν τα "τζιμάνια" της μετεωρολογικής. Έτσι λοιπόν, αν και το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, είπα να τους εμπιστευτώ και να ξεκινήσω αργούτσικα, ύστερα από μια βουτιά στην Κολώνα της Κύθνου και ένα σύντομο φυσικό spa στις ιαματικές πηγές που βρίσκονται στο διπλανό κολπάκι.
  Ο καιρός όχι μόνο δεν είχε πέσει, αλλά ανοικτά της Σερίφου έφαγα πολύ ξυλο, με τις τεράστιες άσπρες κορυφές να απειλούν να σε κατασπαράξουν.
Μετά τη Σέριφο ο καιρός μαλάκωσε χαρίζοντας μου γρήγορη πλεύση και πλέον η Κίμωλος φάνταζε όλο και πιο κοντά. Ακριβώς από πίσω η Πολύαιγος με τα σμαραγδένια τιρκουάζ νερά και στη συνέχεια… Μήλος.
 Τα τιρκουάζ νερά της Πολυαίγου, αξίζουν μια βουτιά...
Μήλος.
Ας την εξερευνήσουμε λοιπόν...
Αδάμαντας.
Το πρώτο πράγμα που θα συναντήσετε όταν κατεβείτε από το καράβι ή επισκεφθείτε με σκάφος το νησί και πιάσετε λιμάνι, είναι ο Αδάμαντας. Μακριά και αγαπημένοι, εκτός εάν - με μια μικρή δόση υπερβολής - σας αρέσει ο… Πειραιάς.
 - κλικ στις φωτο για μεγέθυνση -
    Αν και επειδή προσπάθησα μέσα από το φακό, να επιλέξω τις καλύτερες γωνίες του Αδάμαντα, ίσως τα φαινόμενα απατήσουν, εντούτοις θεωρώ, πως δεν έχει κάτι το γραφικό, δε θυμίζει με τίποτα Κυκλάδες και δεν αξίζει να επενδύσετε το χρόνο σας εδώ, παρόλο που όταν πέσει το πέπλο της νύχτας, σώζεται κάπως η... κατάσταση !!!
 - κλικ στις φωτο για μεγέθυνση -
 Υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και ταβέρνες, ενώ από τη μεριά που δένουν τα καράβια της γραμμής έχει 2 – 3 μικρά μπαράκια με θέα στο λιμάνι.
Κάπως καλύτερα, είναι στα ανατολικά του λιμανιού, που υπάρχει παραλία με αλμυρίκια και καταστήματα εστίασης, με λίγο πιο γραφικό θεωρώ περιβάλλον...
  Ο λιμένας είναι αρκετά ευρύχωρος και έχει επεκταθεί με πλωτές εξέδρες. Λογικά δε θα δυσκολευτείτε να βρείτε διαθέσιμη θέση να δέσετε, ακόμα και εάν πιάσετε λιμάνι σχετικά αργά.
 Οι πλωτές εξέδρες χωράνε από το πιο μικρό έως το μεγαλύτερος σκάφος
 Η τροφοδοσία καυσίμου, πραγματοποιείται από την εξωτερική μεριά του λιμανιού, βγαίνοντας δηλαδή, από τον κόλπο του Αδάμαντα προς τα ανοικτά, μετά από το μέρος που δένουν τα καράβια της γραμμής.
Απαιτεί όμως ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να αποφύγετε να προσεγγίσετε τη στιγμή του κατάπλου ή απόπλου πλοίων, αφού τα απόνερα είναι αρκετά, με κίνδυνο πρόκλησης ζημιάς.
Εν πλω…
Με την παρέα της Κιμώλου
Στην Κίμωλο, είχε από πριν μερικές ημέρες, καταπλεύσει παρέα με δύο φουσκωτά, με τους οποίους συναντηθήκαμε και περάσαμε λίγες ημέρες μαζί, κάνοντας παράλληλα και μια βόλτα στη γειτονική Πολύαιγο, αλλά και το γύρο της Μήλου.
 Στην Πολύαιγο ένα από τα φουσκωτά της παρέας
Εάν πλεύσετε στην περιοχή, καλό θα είναι να έχετε από πριν προμηθευτεί νερό, αφού το λιμάνι της Κιμώλου, δε διαθέτει παροχές ανεφοδιασμού, με τα σκάφη να αναγκάζονται να επισκέπτονται τα Πολλώνια της Μήλου για αυτό τον σκοπό, τα οποία απέχουν 3 νμ από το λιμάνι της Κιμώλου.
Κίμωλος. Το αφιλόξενο λιμάνι...
Εχετε υπόψη, πως η Κίμωλος δε φημίζεται ιδιαίτερα για τη φιλοξενία της, όσον αφορά τους ντόπιους βαρκάρηδες, με αποτέλεσμα ίσως να χρειαστεί να ανεβάσετε λίγη πίεση, εάν πέσετε σε κάποιους από τους θερμόαιμους ντόπιους που θεωρούν το λιμάνι τσιφλίκι τους. Αρκετά συχνά σε λιμάνια υπάρχει κάποια ένταση, αλλά εδώ θεωρώ πως κάποιοι λίγοι ντόπιοι, το έχουν... τερματίσει !!!
Ετσι λοιπόν, στη μοναδική διανυκτέρευση που έκανα στο λιμάνι, έγινα μάρτυρας επεισοδίου, με ντόπιο ιδιοκτήτη βάρκας, ο οποίος απειλούσε το πλήρωμα ενός φουσκωτού, οι οποίοι είχαν «δέσει στη θέση του» όπως θεωρούσε.
 Η Κίμωλος, αποτελεί ένα πολύ γραφικό νησί, με ωραίες καβάντζες. Δε χρειάζεται να δέσετε απαραίτητα στο λιμάνι...
 Και εκεί που άκουγα τις φωνές και τον ιδιοκτήτη του φουσκωτού να του λέει εάν έχει πρόβλημα να καλέσει το λιμεναρχείο, με θράσος απαντάει ο ντόπιος: «φύγε αλλιώς θα σου σκίσω τα μπαλόνια !!! »
Εκεί ήταν που αισθάνθηκα πως έπρεπε να επέμβω, μιας και έχω ευαίσθητα ώτα στους τραμπουκισμούς, αλλά κυρίως επειδή μου ήρθε στο νου, ανάλογο περιστατικό, που απειλούσαν εμένα με τον ίδιο τρόπο, πριν από 5-6 χρόνια... Σηκώθηκα λοιπόν όρθιος, τόνισα στον νταή πως το λιμάνι δεν είναι τσιφλίκι του και ίσως να μου ξέφυγαν και κανα δυο κοσμητικά επίθετα... Δεν είναι σωστό το ξέρω, αλλά...
Το επόμενο πρωί και ενώ έχω σηκωθεί και απολαμβάνω το καφεδάκι μου, ακούω πάλι φωνές, για τον ίδιο λόγο, από διαφορετικό σημείο του λιμανιού αυτή τη φορά, αποδεικνύοντας πως σόι πάει το… βασίλειο σε αυτό το νησί !!!
Το είχα ακούσει και παλαιότερα πως κάτι συμβαίνει στην Κίμωλο και όπως φαίνεται δεν είναι τυχαία τα κακόφημα σχόλια, αν και είναι και αρκετοί φίλοι που το είχα κουβεντιάσει, οι οποίοι δεν είχαν αντιμετωπίσει παρόμοια περιστατικά... Είναι και θύμα τύχης ή καλύτερα... ατυχίας !!!
Με την ευκαιρία, να τονίσω πως καλό είναι όταν επισκεπτόμαστε ένα λιμάνι να ρωτάμε τους ντόπιους για το που μπορούμε να δέσουμε, ώστε να εξυπηρετηθούμε όλοι μας και να αποφύγουμε τυχόν εντάσεις. Εάν όμως οι διαθέσιμες θέσεις είναι περιορισμένες, δένουμε όπου βρούμε χώρο.
Απαγορεύονται ρητά τα ρεμέντζα στα δημόσια λιμάνια, έτσι λοιπόν, κανένας ντόπιος δε μπορεί να μας αναγκάσει να λύσουμε κάβους, με πρόσχημα πως έχει ρίξει ρεμέντζο και έχει «καβαντζώσει» τη θέση.
Όπως ακριβώς στην άσφαλτο, απαγορεύεται να κρατάμε θέσεις parking, βάζοντας καρέκλες και λοιπά εμπόδια, έτσι και στα λιμάνια απαγορεύονται τα ρεμέντζα.
Σε περίπτωση που προκύψει πρόβλημα, καλό θα είναι να καλείτε τις τοπικές λιμενικές αρχές και να αποφεύγετε τυχόν προστριβές. Στο VHF, τα τοπικά λιμεναρχεία απαντούν στο κανάλι 12.
Είναι αλήθεια πως το καλοκαίρι, με τα δεκάδες σκάφη να κατακλύζουν τα λιμάνια, οι ντόπιοι ξεβολεύονται αρκετά. Εδώ λοιπόν είναι, που πρέπει να επικρατήσει η λογική και η καλή θέληση, ωστε να εξυπηρετηθούμε όλοι μας. Και οι ντόπιοι και οι τουρίστες. Αλλωστε, το μεγάλο πρόβλημα, είναι για ένα μήνα. Υπομονή θα περάσει ο Αύγουστος και ο ντόκος δικός σας θα είναι και πάλι βρε αδέλφια...
Εν Πλω...
Ο καιρός στα ανοικτά δεν ήταν ιδιαίτερα καλός, αλλά η νότια πλευρά της Κιμώλου, είναι απόλυτα προστατευμένη από τον αέρα, ενώ γενικότερα στην ευρύτερη περιοχή, συνήθως επικρατούν ηπιότερες συγκριτικά συνθήκες, από τις υπόλοιπες Κυκλάδες.
Με δεδομένο πως συνήθως επικρατούν βορειάδες στην περιοχή, το ανέβασμα από Μήλο προς τις ακτές της Αττικής, είναι αρκετά δύσκολο και κουραστικό ακόμα και με 4 μποφώρ, αφού η πλεύση γίνεται στη μάκσκα και δεν έχει άλλα νησιά ενδιάμεσα να κόβει τον καιρό.
 Εάν τύχει και πλεύσετε σε αυτή τη ρότα, ασπρίζει το κύμα και προορισμός σας όπως στο παραπάνω παράδειγμα είναι το Λαύριο, καλό θα είναι να κάνετε μια παράκαμψη και να γλύψετε τις ακτογραμμές της Σερίφου, Κύθνου και Τζιάς, ώστε όταν κάνετε τα περάσματα από νησί σε νησί, να έχετε όσο γίνεται τον καιρό στο πλάι, που αποτελεί βούτυρο στην καρίνα του φουσκωτού.
Εάν έχει αρκετά άσχημο καιρό, από 5 bf και πάνω και το ταξίδι δεν παίρνει αναβολή, καλό θα ήταν να κάνετε ακόμα πιο μεγάλη παράκαμψη και να πιάσετε το ανέβασμα ακόμα και από τις ακτές της Σίφνου.
 Η Μήλος έχει αρκετά άσρα ψάρια. Μη ξεχάσετε τη μάσκα σας...
Θα κάνετε αρκετά μίλια παραπάνω, αλλά το ταξίδι θα είναι πιο ευχάριστο, με τη λιγότερη καταπόνηση σε σκάφος και πλήρωμα…
Με την παρέα της Κιμώλου, περάσαμε 2 - 3 ημέρες μαζί και στη συνέχεια πήραν το δρόμο της επιστροφής για το Λαύριο, μια και οι διακοπές τους έφτασαν στο τέλος. Οι δικές μου μόλις είχαν ξεκινήσει και έχοντας αρκετές ημέρες στη διάθεση μου, έβαλα ρότα για Μήλο, με σκοπό να γνωρίσουμε παρέα το νησί...
Μήλος..
Σύντομα έδενα στις πλωτές εξέδρες στο λιμάνι του Αδάμαντα, με ένα καταπληκτικό καιρό σπάνιο για την εποχή, που συνήθως τα μελτέμια καλά κρατούν.
Το πρωί ξημέρωσε ένας υπέροχος καιρός και αφού προμηθεύτηκα εφόδια, σήκωσα άγκυρα για τις ακτές της Μήλου...
 Κλήμα Μήλου… / Χάρτης σημείο 1
Πρώτη στάση, το πολύχρωμο Κλήμα, το οποίο βρίσκεται μέσα στον κόλπο του Αδάμαντα, μόλις δυο ναυτικά μίλια από το λιμάνι.
  - κλικ στις φωτο για μεγέθυνση -
Πρόκειται ίσως για τον πιο γραφικό οικισμό της Μήλου, ο οποίος βρίσκεται κάτω από την Πλάκα και είναι κτισμένος κυριολεκτικά επάνω στο κύμα.
Άλλωστε τα σπίτια, δεν είναι τίποτα άλλο από τα λεγόμενα σύρματα, στα οποία οι ντόπιοι φύλαγαν στο ισόγειο τις βάρκες τους, ενώ αρκετά από αυτά είναι και δίπατα με σκοπό τη διαμονή των ψαράδων.
 Παλαιότερα τα σύρματα όπως με ενημέρωσαν οι ντόπιοι, άνηκαν στο Πολεμικό ναυτικό, το οποίο έκρυβε μέσα στους βράχους μικρά σκάφη. Με την πάροδο των ετών παραχωρήθηκαν σε ντόπιους, οι οποίοι φύλαγαν τις βάρκες τους και πλέον με την ανάπτυξη του τουρισμού έχουν μετατραπεί σε οικίες, ενοικιαζόμενα δωμάτια ή καταστήματα.
  Σε ένα χωράφι κοντά στο Κλήμα, βρέθηκε από ένα αγρότη η Αφροδίτη της Μήλου, όπως ανέφερα και στην αρχή. Θα το καταλάβετε από την ταμπέλα που υπάρχει στο μέρος.
Αρκετά κοντά στο Κλήμα βρίσκεται και το αρχαίο θέατρο της Μήλου, το ποίο όμως δεν πρόλαβα να επισκεφτώ. Ας αφήσουμε και κάτι, να έχουμε λόγο να ξαναπάμε...
Αρκούδα μήλου / Χάρτης σημείο 2
Βγαίνοντας από τον κόλπο του Αδάμαντα, η πλώρη γύρισε βόρεια για να επισκεφτούμε τη διάσημη αρκούδα. Έναν βράχο που ενώ από μακριά φαίνεται αδιάφορος, εντούτοις από την κατάλληλη γωνία βλέπεις ξαφνικά να ορθώνεται μπροστά σου μια πελώρια αρκούδα.
 - κλικ στις φωτο για μεγέθυνση -
Είχα στο παρελθόν επισκεφτεί αρκετές φορές τη Μήλο και γνώριζα τις κρυμμένες της ομορφιές. Ένα καλοκαίρι μάλιστα για την εμπειρία, είχα κάνει ακριβώς την ίδια θαλασσινή ξενάγηση, όταν είχα επιβιβαστεί σε ένα τουριστικό καταμαράν, που κάνει βόλτα τους τουρίστες του νησιού. Ετσι λοιπόν, στην περίπτωση που δε διαθέτετε κάποια βάρκα, υπάρχουν τα δεκάδες τουριστικά σκάφη, που θα σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε τις ομορφιές της Μήλου.
Σταματήσαμε μπροστά στην αρκούδα, βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και γυρίσαμε νότια για τον επόμενο πραγματικά μαγικό προορισμό…
Συκιά Μήλου / Χάρτης σημείο 3 Στη δυτική πλευρά της Μήλου και προς τα νότια, βρίσκεται η σπηλιά της Συκιάς. Από το λιμάνι ως εκεί, το μέρος έχει κάποια κολπάκια να ανακαλύψετε και να σταματήσετε για μπάνιο, δε θεωρώ όμως πως αποτελούν κάτι το αξιόλογο για να χάσετε το χρόνο σας.  - κλικ στις φωτο για μεγέθυνση -
Δεν υπάρχει δρόμος που να οδηγεί στη Συκιά, με την πρόσβαση να γίνεται αποκλειστικά από τη θάλασσα.
Πριν πολλά χρόνια η σπηλιά είχε οροφή η οποία έπεσε. Την ονομασία της, τη πήρε από μία συκιά που βρίσκεται κοντά στο άνοιγμα της οροφής. Με το μάτι στον χάρτη, προσέγγιζα το σημείο, αφού εύκολα θα μπορούσα να το προσπεράσω. Όπως αποδείχτηκε όμως, δε χρειάζονταν να έχω και πολύ το νού μου, αφού τα πολυάριθμα ιστιοπλοϊκά κυρίως, που είχαν δέσει απέξω, μαρτυρούσαν το κρυμμένο θησαυρό που έκρυβαν στα σπλάχνα τους τα βράχια.  Θα δείτε από έξω, αρκετά σκάφη...
Η είσοδος στη Συκιά είναι εντυπωσιακή, ενώ η παρέα δε μπόρεσε να αντισταθεί και να μη βουτήξει στα νερά. Στο βάθος υπάρχει και μια μικρή παραλία, με αρκετό κόσμο από τα ιστιοπλοϊκά, να έχει κάνει κατάληψη.
Θέλει μεγάλη προσοχή εάν μπείτε με το σκάφος, αφού στη δεξιά μπάντα υπάρχουν επικίνδυνα αβαθή.
Οι φωτογραφικές μηχανές πήραν κυριολεκτικά φωτιά αποθανατίζοντας το τοπίο, ενώ η παρέα δε μπόρεσε να αντισταθει σε μια σύντομη βουτιά. Με το σκάφος αρόδου, ο καπετάνιος ήμουν ο άτυχος, αφού ήμουν αναγκασμένος να παραμείνω στη βάρκα και να διορθώνω με τη μανέτα και το τιμόνι συνεχώς τη θέση του σκάφους, ώστε να μη χτυπήσει στα τοιχώματα. video από μεταγενέστερη επίσκεψη
 Στην είσοδο της σπηλιάς έκανε την εμφάνιση του ένα ακόμα σκάφος. Ωρα να φεύγουμε λοιπόν, ώστε να δώσουμε τη δυνατότητα και στους υπόλοιπους να βιώσουν την εμπειρία. Άλλωστε, ο χώρος είναι αρκετά στενός και ο συνωστισμός από βάρκες, πιθανόν να προκαλέσει κάποιο ατύχημα. Φύγαμε λοιπόν για τον επόμενο προορισμό…
Κλέφτικο Μήλου / Χάρτης σημείο 4 Το κλέφτικο της Μήλου βρίσκεται στο νοτιοδυτικό κάβο του νησιού. Πήρε το όνομα του, από τους πειρατές που λυμαίνονταν την περιοχή, οι οποίοι κρυβόντουσαν στις εσοχές των βράχων, εξού άλλωστε και το τοπωνύμιο.    Για το Κλέφτικο, τί να γράψει κανείς… Αποτελεί ένα από τους πιο αγαπημένους μου προορισμούς του Αιγαίου, με τους λευκούς ηφαιστιογενείς βράχους, χωμένους στα γαλαζοπράσινα νερά να σε μαγεύουν κάθε φορά που τους αντικρίζεις.
Το Κλέφτικο έχει το πλεονέκτημα, πως επειδή βρίσκεται στα νότια του νησιού, δεν το πιάνει εύκολα ο καιρός, αφού είναι απόλυτα προστατευμένο, από τους βόρειους ανέμους που συνήθως επικρατούν τα καλοκαίρια στις θάλασσες μας.
   Και εδώ, δεν υπάρχει πρόσβαση από ωδικό δίκτυο, με τα σκάφη να έχουν το μοναδικό προνόμιο επίσκεψης στο σημείο. Αυτός είναι και ο λόγος, που έγραψα στην αρχή του αφιερώματος, πως εάν δε διαθέτεις ή δεν κάνεις κάποια εκδρομή με τουριστικό σκάφος, τότε θα έχεις χάσει τα καλύτερα σημεία του νησιού.
Είμαι σίγουρος πως το φωτογραφικό υλικό, θα σας κάνει να συμφωνήσετε απόλυτα μαζί μου…
            Το Κλέφτικο, το θεωρώ ένα από τα ομορφότερα αξιοθέατα της νησιωτικής Ελλάδας. Ετσι λοιπόν, αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε στο μέρος, με την επομένη το πρωί να μας βρίσκει μόνους στο μαγευτικό άνδρο των πειρατών.
 Σηκωθήκαμε το πρωί, ψήσαμε στο gril τα τοστάκια μας, ήπιαμε το καφεδάκι μας, βγάλαμε βόλτα το σκυλί να ξεμουδιάσει, αλλά γρήγορα άρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτοι βάρβαροι... με ότι πλεούμενο μπορεί ο νους να βάλει.
Ωρα λοιπόν να σηκώσουμε άγκυρα, για τον ερχόμενο προορισμό. Μάλιστα, τη δεύτερη φορά της επίσκεψης μας στο νησί, αφιερώσαμε αρκετές ημέρες, διανυκτερεύοντας αρόδου στις νότιες παραλίες του νησιού. Εκεί που η άμμος συναντάει τα αλμυρίκια, τα πολύχρωμα βράχια και... ( δε σας λέω τι. Θα το δείτε στο Β μέρος )
Συνεχίζεται...
 Παναγιώτης Μερεντίτης / Organic Life
Σου αρέσει το organiclife.gr ;
Θα το εκτιμούσαμε εάν μας το έδειχνες με ένα LIKE…
|
