Επίσης γνωστό ως: Χαμόμηλο, Χαμαίμηλο, Λουλούδι του Αγ. Γεωργίου, Παναϊρίτισα
Φύεται: Σε αργιλώδη, καλλιεργήσιμα εδάφη και πλαγιές λόφων. Αυτοφύεται σε όλη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα υπάρχει σε αφθονία σε πεδινές και ορεινές περιοχές. Τί και πότε συλλέγεται: Τα άνθη την άνοιξη και το καλοκαίρι. Η δράση του εντείνεται οταν συλλέγονται την ημέρα ανθοφορίας τους. Ιστορικό: Το όνομα του σημαίνει μήλο της γης και οφείλεται στο άρωμα του. Περιέχει κάδμιο, γεγονός ασυνήθιστο για τα φυτά και έχει την ιδιότητα να δυναμώνει τα ασθενικά φυτά δίπλα στα οποία φύεται. Οι Αιγύπτοι συνήθιζαν να φυτεύουν παρτέρια με χαμομήλι, προτού επικρατήσει η φύτευση γρασιδιού. Περιγραφή: Ετήσιο, χαμηλό, αρωματικό φυτό, με ύψος έως 60 εκατοστά. Ανθη: Μικρά, με άσπρα κεφάλια, μοιάζουν με μαργαρίτες και μυρίζουν πολύ όμορφα. Φύλλα: Λεπτεπίλεπτα, διαιρεμένα, πτεροειδή με έντονο και καθαρό πράσινο χρώμα. Βασικές θεραπευτικές ιδιότητες: Εγχυμα: Με χρήση των ανθών του, είναι μαλακτικό και διουρητικό, φάρμακο για δυσπεψία, ανορεξία, δυσκοιλιότητα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, κολικούς, διάρροια, δυσμηνόρροια, νεφρικές και ηπατικές δυσλειτουργίες, χολολιθιάσεις και ρευματισμούς. Χρησιμοποιείται ως παυσίπονο, αντιφλεγμονώδες και αντιπυρετικό, που περιορίζει τα συμπτώματα κρυολογήματος, γρίπης και αλλεργιών. Λειτουργεί ως αγχολυτικό και κατά της νευρικής έντασης. Ιδανικό για νευρικές ημικρανίες, νευραλγίες και πνευματική κόπωση. Με πλύσεις ανακουφίζει και καταπραΰνει στοματικές φλεγμονές, ερεθισμένα από επιπεφυκίτιδα ή απλώς κουρασμένα μάτια.

Αφέψημα: Με χρήση των ανθών του είναι αντισηπτικό, ιδανικό για άφθες, πληγές του στόματος, επιπεφυκίτιδα και δερματικά εξανθήματα. Επιπλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καλλυντικό που δίνει λάμψη στα μαλλιά και στο δέρμα.
Το αιθέριο έλαιο: Είναι κατάλληλο για την αντιμετώπιση εκζέματος και με εισπνοές ιδανικό για άσθμα, βαριά ρινική καταρροή και κοκίτη.

Tips: Να μη χρησιμοποιείται το αιθέριο έλαιο του φυτού εσωτερικά, χωρίς επίβλεψη ειδικού και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης να μη χρησιμοποιείται ούτε εξωτερικά.
Επεξηγήσεις: Αφέψημα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται συνήθως οι ρίζες και οι σπόροι των φυτών. Βάζουμε το βότανο μαζί με νερό να βράσει σε σιγανή φωτιά για λιγότερο από δέκα λεπτά και σουρώνουμε. Εγχυμα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα τμήματα φυτών. Συνήθως ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού από το βότανο αρκεί για ένα φλιτζάνι. Το αφήνουμε για λίγα λεπτά (όχι περισσότερα από δέκα) σε βραστό νερό και στη συνέχεια το σουρώνουμε. Εμβρεγμα: Βότανα στα οποία οι ιδιότητες εξασθενούν από τη θερμότητα, τα μουλιάζουμε σε κρύο νερό για οκτώ ή δέκα ώρες. Μπορούμε στη συνέχεια να το ζεστάνουμε, αλλά όχι σε μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που αντέχουμε να το πιούμε. Κατάπλασμα: Επάνω από μια κατσαρόλα που βράζει με νερό, τοποθετούμε ένα σουρωτήρι με τα βότανα. Αφού μαλακώσουν τα βάζουμε σε ένα τούλι και το επιθέτουμε επάνω στην πάσχουσα περιοχή. Κομπρέσα: Μουλιάζουμε ένα πανί ή μια μικρή πετσέτα σε ζεστό ή κρύο έγχυμα και αφέψημα και στη συνέχεια το επιθέτουμε στην πάσχουσα περιοχή. Πολτός: Σε ένα γουδί πολτοποιούμε το φυτό, το τοποθετούμε σε ένα λινό ύφασμα και ενώ είναι ζεστό το τοποθετούμε στην πάσχουσα περιοχή. Σκόνη: Σε ένα γουδί κοπανούμε αποξηραμένα τα βότανα, έως ότου γίνουν σκόνη. Στη συνέχεια τη διαλύουμε σε νερό ή την επιθέτουμε όπως είναι στην πάσχουσα περιοχή. Προσοχή: 1.Τα βότανα δεν πρέπει αν αποθηκεύονται για μεγάλο διάστημα γιατι χάνουν τις ιδιότητες τους. 2.Οι πληροφορίες που περιέχονται στην ενότητα υγεία ή στην παρούσα των βοτάνων και γενικότερα στο site, έχουν καθαρά και μόνον ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αποκαταστήσουν τυχόν ιατρικές συμβουλές. 3.Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς παρακολούθηση από ειδικούς, από αλλεργικά άτομα ή όσους ακολουθούν φαρμακευτικά αγωγή. Εάν νιώσετε αδιαθεσία ή παρουσιάσετε τυχόν ερεθισμό, διακόψτε τη χρήση τους και συμβουλευτείτε ιατρό.
Επιστροφή στην ενότητα βιολογικά βότανα και ιδιότητες τους...
|