| Φλισκούνι ή μέντα βιολογική / τονωτικό, καταπραϋντικό, ηρεμιστικό, καρδιοτονωτικό... |
 Ονομασία βοτάνου:
Φλισκούνι / Mentha pulegium
Επίσης γνωστό ως: Μέντα η Πουλέγιος, Βληχόνι, Γληφόνι, Πριντζίολλος. Φύεται: Αυτοφύεται σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, σε παραθαλάσσιες και υγρές περιοχές Τί και πότε συλλέγεται: Τα άνθη μεταξύ Ιουνίου και Οκτωβρίου και τα φύλλα πριν από την άνθηση.
Ιστορικό: Στην Κύπρο, όπου είναι γνωστό ως «πριντζίολλος», του αποδίδονται θεραπευτικές ιδιότητες, όταν καταναλώνεται σε σχετικά υψηλή δοσολογία. Πολύ γνωστό είναι το αιθέριο έλαιό του, που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία, ποτοποιία, ζαχαροπλαστική, αλλά και στη βιομηχανία για παραγωγή μενθόλης. Περιγραφή: Πολυετές αρωματικό φυτό με ύψος έως 40 εκατοστά.
Άνθη: Ροζ ή μοβ συγκεντρωμένα στην κορφή κάθε στελέχους. Βλαστός: Όρθιος ή πλάγιος, πρασινωπός και τριχωτός. Φύλλα: Μικρά, οβάλ, οδοντωτά με μικρό μίσχο. Βασικές θεραπευτικές ιδιότητες:
Αφέψημα: Με χρήση των ανθισμένων κορυφών και των φύλλων του, είναι τονωτικό, καταπραϋντικό, ηρεμιστικό, αποχρεμπτικό, καρδιοτονωτικό, αντισπασμωδικό, μαλακτικό και διουρητικό. Συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του στομάχου του πεπτικού και ηπατικού συστήματος, προσφέρει ηρεμία πριν από την κατάκλιση και ανακούφιση από ημικρανία, διάρροια, βρογχίτιδα, νεφροπάθειες, χολολιθιάσεις και ηπατική υπολειτουργία. Γαργάρες με το αφέψημα είναι ιδανικές για άσθμα, φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα, γρίπη, βρογχίτιδα και βήχα.
 Κατάπλασμα: Με χρήση των φύλλων του, έχει αντισηπτικές ιδιότητες και βοηθά στην επούλωση και απάλυνση του πόνου πληγών, εγκαυμάτων, μωλώπων, αποστημάτων και δοθιηνών.
Φύλλα: Όταν τοποθετούνται νωπά στους κροτάφους, είναι φάρμακα για τον πονοκέφαλό ενώ όταν μασιούνται, για την τάση προς εμετό.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Να μη χρησιμοποιείται από εγκύους ή γυναίκες με έντονη αιμορραγία στη διάρκεια της περιόδου. Να αποφεύγεται η χρήση του αιθέριου ελαίου, λόγω της υψηλής τοξικότητας του.
 Επεξηγήσεις: Αφέψημα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται συνήθως οι ρίζες και οι σπόροι των φυτών. Βάζουμε το βότανο μαζί με νερό να βράσει σε σιγανή φωτιά για λιγότερο από δέκα λεπτά και σουρώνουμε. Εγχυμα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα τμήματα φυτών. Συνήθως ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού από το βότανο αρκεί για ένα φλιτζάνι. Το αφήνουμε για λίγα λεπτά (όχι περισσότερα από δέκα) σε βραστό νερό και στη συνέχεια το σουρώνουμε. Εμβρεγμα: Βότανα στα οποία οι ιδιότητες εξασθενούν από τη θερμότητα, τα μουλιάζουμε σε κρύο νερό για οκτώ ή δέκα ώρες. Μπορούμε στη συνέχεια να το ζεστάνουμε, αλλά όχι σε μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που αντέχουμε να το πιούμε. Κατάπλασμα: Επάνω από μια κατσαρόλα που βράζει με νερό, τοποθετούμε ένα σουρωτήρι με τα βότανα. Αφού μαλακώσουν τα βάζουμε σε ένα τούλι και το επιθέτουμε επάνω στην πάσχουσα περιοχή. Κομπρέσα: Μουλιάζουμε ένα πανί ή μια μικρή πετσέτα σε ζεστό ή κρύο έγχυμα και αφέψημα και στη συνέχεια το επιθέτουμε στην πάσχουσα περιοχή. Πολτός: Σε ένα γουδί πολτοποιούμε το φυτό, το τοποθετούμε σε ένα λινό ύφασμα και ενώ είναι ζεστό το τοποθετούμε στην πάσχουσα περιοχή. Σκόνη: Σε ένα γουδί κοπανούμε αποξηραμένα τα βότανα, έως ότου γίνουν σκόνη. Στη συνέχεια τη διαλύουμε σε νερό ή την επιθέτουμε όπως είναι στην πάσχουσα περιοχή. Προσοχή: 1.Τα βότανα δεν πρέπει αν αποθηκεύονται για μεγάλο διάστημα γιατι χάνουν τις ιδιότητες τους. 2.Οι πληροφορίες που περιέχονται στην ενότητα υγεία ή στην παρούσα των βοτάνων, έχουν καθαρά και μόνον ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αποκαταστήσουν τυχόν ιατρικές συμβουλές. 3.Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς παρακολούθηση από ειδικούς, από αλλεργικά άτομα ή όσους ακολουθούν φαρμακευτικά αγωγή. Εάν νιώσετε αδιαθεσία ή παρουσιάσετε τυχόν ερεθισμό, διακόψτε τη χρήση τους και συμβουλευτείτε ιατρό. |
