| Φιλιπέντουλα βιολογική / παυσίπονο, κατά της αρθρίτιδας, διάρροιας, αντισηπτικό |
 Ονομασία βοτάνου:
Φιλιπέντουλα / Filipendula ulmaria
Επίσης γνωστό ως: Σπειραία
Φύεται: Σε υγρά εδάφη, πλάι σε ρέματα και παραποτάμιες όχθες. Τί και πότε συλλέγεται: Λουλούδια και φύλλα το καλοκαίρι μετά την άνθηση.
Γεύση:
Στυφή
Ιστορικό: Κατά τον Μεσαίωνα αποτελούσε ευρέως διαδεδομένο και δημοφιλές βότανο, που χρησιμοποιούταν στον αρωματισμό του υδρόμελου. Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιζε σε γάμους και συγκεκριμένα στον στολισμό του ζευγαριού και της εκκλησίας. Στις αρχές του 19ου αιώνα, απομονώθηκε το σαλικυλικό οξύ από τα συστατικά του και χρησιμοποιήθηκε για την Παρασκευή ασπιρίνης. Περιγραφή: Αειθαλής θάμνος με μέγιστο ύψος 1,5 μέτρο.
Ανθη:Κρεμ και άσπρα με άρωμα που θυμίζει αυτό του αμυγδάλου. Φύλλα:Σκληρά, οδοντωτά, σκούρου πράσινου χρώματος από πάνω, άσπρα χνουδωτά από κάτω. Βασικές θεραπευτικές ιδιότητες:
Εγχυμα: Με χρήση των επίγειων τμημάτων της είναι παυσίπονο και στυπτικό φάρμακο, ιδανικό για κρυολόγημα, πυρετό, διάρροια, στομαχικές διαταραχές, ρευματισμούς και αρθρίτιδα.  Λειτουργεί μαλακτικά στην περίπτωση των νεφρολιθιάσεων και συσσωρεύσεων στις αρτηρίες. Πλύσεις των ματιών με κρύο έγχυμα, ανακουφίζουν από επιπεφυκίτιδα και άλλες οφθαλμολογικές παθήσεις.
Αφέψημα: Με χρήση των επίγειων τμημάτων της ρίχνει τον πυρετό, ανακουφίζει από πόνους γρίπης, διάρροια και πονοκέφαλο. Επιθέματα δροσερού αφεψήματος στο δέρμα, δρουν ανακουφιστικά και αντισηπτικά.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Να μη χρησθιμοποιείται από άτομα αλλεργικά στην ασπιρίνη
 Επεξηγήσεις: Αφέψημα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται συνήθως οι ρίζες και οι σπόροι των φυτών. Βάζουμε το βότανο μαζί με νερό να βράσει σε σιγανή φωτιά για λιγότερο από δέκα λεπτά και σουρώνουμε. Εγχυμα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα τμήματα φυτών. Συνήθως ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού από το βότανο αρκεί για ένα φλιτζάνι. Το αφήνουμε για λίγα λεπτά (όχι περισσότερα από δέκα) σε βραστό νερό και στη συνέχεια το σουρώνουμε. Εμβρεγμα: Βότανα στα οποία οι ιδιότητες εξασθενούν από τη θερμότητα, τα μουλιάζουμε σε κρύο νερό για οκτώ ή δέκα ώρες. Μπορούμε στη συνέχεια να το ζεστάνουμε, αλλά όχι σε μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που αντέχουμε να το πιούμε. Κατάπλασμα: Επάνω από μια κατσαρόλα που βράζει με νερό, τοποθετούμε ένα σουρωτήρι με τα βότανα. Αφού μαλακώσουν τα βάζουμε σε ένα τούλι και το επιθέτουμε επάνω στην πάσχουσα περιοχή. Κομπρέσα: Μουλιάζουμε ένα πανί ή μια μικρή πετσέτα σε ζεστό ή κρύο έγχυμα και αφέψημα και στη συνέχεια το επιθέτουμε στην πάσχουσα περιοχή. Πολτός: Σε ένα γουδί πολτοποιούμε το φυτό, το τοποθετούμε σε ένα λινό ύφασμα και ενώ είναι ζεστό το τοποθετούμε στην πάσχουσα περιοχή. Σκόνη: Σε ένα γουδί κοπανούμε αποξηραμένα τα βότανα, έως ότου γίνουν σκόνη. Στη συνέχεια τη διαλύουμε σε νερό ή την επιθέτουμε όπως είναι στην πάσχουσα περιοχή. Προσοχή: 1.Τα βότανα δεν πρέπει αν αποθηκεύονται για μεγάλο διάστημα γιατι χάνουν τις ιδιότητες τους. 2.Οι πληροφορίες που περιέχονται στην ενότητα υγεία ή στην παρούσα των βοτάνων, έχουν καθαρά και μόνον ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αποκαταστήσουν τυχόν ιατρικές συμβουλές. 3.Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς παρακολούθηση από ειδικούς, από αλλεργικά άτομα ή όσους ακολουθούν φαρμακευτικά αγωγή. Εάν νιώσετε αδιαθεσία ή παρουσιάσετε τυχόν ερεθισμό, διακόψτε τη χρήση τους και συμβουλευτείτε ιατρό.
|
